“Wanneer is een activiteit geslaagd?” We stellen deze vraag vaak aan onszelf, want we doen natuurlijk wat we doen met een bepaalde reden: een doel.
Meestal is dat doel: medewerkers in beweging brengen. Groots of klein, fysiek of mentaal. Soms haal je dat doel niet direct, maar levert het toch een onverwacht en waardevol resultaat op.
Neem vandaag bijvoorbeeld. We organiseerden een levensgroot tafelvoetbaltoernooi voor een klant, als onderdeel van de hashtagsamenjuichen-campagne voor de Olympische Spelen. Alleen… haal gerust dat “toernooi” maar weg. 🫣
Er werd één potje gespeeld (wel een behoorlijk fanatieke, met veel lachende gezichten). Maar we moesten flink lullen als brugman om de medewerkers ín het veld te krijgen. De rest van de uren stond het enorme luchtkussen daar maar wat verloren.
Je zou denken: wat een mislukking. Maar toch niet! 😏
Hoewel de medewerkers van dit bedrijf niet massaal het veld betraden, werd er wél over gesproken:“Wat leuk dat dit er is!” Of “Grappig! Is dit van het vitaliteitsprogramma? Wat organiseren ze nog meer deze week?” De zichtbaarheid en het imago van het vitaliteitsprogramma kregen een flinke boost. 📈 Want hoewel niet veel mensen de voetbal hebben aangeraakt, waardeerden ze het initiatief wel.
En ook dat is winst. 🥇 Want degenen die vandaag niet meededen (“ik heb echt niet de juiste schoenen aan”) hebben het programma gezien en zijn misschien zelfs nieuwsgierig geworden. Niet altijd is een grote opkomst dus nodig om een activiteit als “geslaagd” te bestempelen.
(Oké, oké. We begrijpen natuurlijk ook dat dit niet te vaak moet gebeuren. 🥲 Zou zonde zijn van alle moeite en energie die je in een activiteit stopt. En, het is immers ook gewoon héél leuk om mensen echt in beweging te zien komen. Maar je snapt de boodschap: wanneer beschouw je een activiteit als geslaagd? Alleen als de opkomst skyhigh is, of zijn er ook andere “indicatoren” voor succes?)
