Scroll to top

De kracht van bewegen


16 juni 202016 juni 2020No comments

Een aantal jaar terug kreeg Niek het bericht ‘Je hebt een hernia’. Wachten, rust houden en thuisblijven was het advies. Maar Niek liet het hier niet bij zitten, letterlijk en figuurlijk. Hij besloot het heel anders aan te pakken. Samen met een bevriende sportarts ging hij op zoek naar het juiste recept. Of hij dat gevonden heeft lees je in deze #seppinspireert.


De diagnose

“Ik dacht dat ik alles kon. Die leuke vader zijn, wekelijks wielrennen maar ook eten en luieren. Hangend op de bank met chips en chocolade. Het leven leek goed, zonder enige fysieke beperkingen. Wel voelde ik af en toe wat pijn, maar zodra ik in beweging kwam trok de pijn weg. Tot het moment dat de pijn niet meer weg te lopen was. Het was niet te harden. Zenuwpijn, tintelingen en ik stond krom. Niet zomaar krom, maar getordeerd. Heel bizar. De diagnose van de sportarts was duidelijk, een hernia. Met een duidelijke boodschap: de pijn wordt nog erger, maar daarna wordt het beter. En zo geschiedde, de pijn werd erger, veel erger. Via de eerste hulp kwam ik in het ziekenhuis waar morfine en spierverslappers soelaas brachten. De CT-scan bevestigde wat ik al wist. In het ziekenhuis had ik een gesprek met de neuroloog, zijn advies was om te opereren. De eerste mogelijkheid was over drie maanden. Tot die tijd moest ik wachten, rusten, thuisblijven en niet sporten. Inmiddels had ik de beelden van de CT-scan ook al gedeeld met mijn sportarts. Zijn advies luidde iets anders: uit bed! Ga bewegen. Je krijgt van mij een beweegschema en je gaat actief aan je herstel werken. We gaan je zo sterk maken dat de operatie niet meer nodig is. Het bleek de juiste manier te zijn.

Trainen, trainen en nog eens trainen
Dag in dag uit, ik leefde als een topsporter. Zelfmedelijden ging aan de kant om ruimte te maken voor discipline. Alle oefeningen, herhalingen, tijdstippen, etc., het hing gedetailleerd op het prikbord in huis. Ontelbare keren lag ik in de woonkamer op de vloer verschillende oefeningen te doen. En moest ik verplicht van lantarenpaal naar lantarenpaal lopen. Het was een hel. Vloekend probeerde ik de volgende lantarenpaal te halen. Dit ging uiteindelijk steeds beter, ik liep steeds beter rechterop, en het lukte ook om meerdere lantarenpalen aan te ‘tikken’. Vanuit wandelen ging ik over naar korte ritjes op de mountainbike en zwemmen. Eindeloos baantjes trekken met een drijfplankje en flippers. Naast nut en noodzaak, ik wilde immers geen operatie maar wel van de pijn af zijn, bracht deze tijd mij ook ontzettend veel. Het drong steeds meer tot mij door dat ik het zelf voor het zeggen had. Het was mij overkomen, door mijn achteloze gedrag had ik verzaakt op mezelf te letten, ik was lui en ging achteloos met mijn lichaam om. En nu, ervoer ik hoe ik het herstel van mijn hernia zelf in de hand had. Gelukkig zonder complicaties. Ik heb ervaren wat bewegen doet. Mijn medicatie bouwde ik in overleg met de sportarts af en ik ging steeds intensiever bewegen. Mijn lijf herstelde, de operatie heb ik afgezegd. Ik bleek geen maanden uit de running te zijn, na een paar weken ging ik weer deels naar kantoor.

Mindset
Naast veel begeleiding en steun heeft het aannemen van een juiste mindset mij ook echt geholpen. Er was geen ruimte voor zelfmedelijden maar voor discipline. Ik begon te genieten van mijn trainingen, ik voelde mij soms een topsporter en ik was trots op wat ik deed. Ik kon het verschil maken, was zelf zelfverantwoordelijk. Als ik maar kritisch bleef, vertrouwen hield en hard werkte. Als ik gedisciplineerd aan mijn herstel werkte, de juiste dingen deed werd ik geen rugpatiënt. Als ik mij aan de afspraken hield kon ik alles weer doen, alles wat ik wilde, zoals actief en het goede voorbeeld voor mijn kinderen zijn. Bewegen heeft sinds mijn hernia een belangrijke plek in mijn leven gekregen. Ik beweeg iedere dag om actief te blijven; op de fiets naar voetbal of ’s avonds nog even een rondje wandelen of een half uurtje hardlopen. Ik maak die keuzes bewust en geniet er ook echt van, vaak samen met mijn gezin. Rust roest, ook al merk je de signalen niet direct. Ouder wordt betekent vaak dat je minder flexibel bent, je postuur verandert en de kilo’s komen er langzaamaan bij. Probeer net als ik vaker voor de fiets te kiezen dan de auto, wandel naar de supermarkt, slenter niet met je hond maar stap actief door.

Kortom, luieren maakt ziek en het laadt je batterij niet op. Ren geen marathons, ga niet voor de snelste tijd maar blijf zo veel mogelijk bewegen, blijf actief.

 

 

× Hoe kan ik je helpen?