Kun je het jezelf aanrekenen als je toch even snel die aanbieding koopt bij het afrekenen aan de kassa van de benzinepomp? Niet helemaal. Eigenlijk zijn wij hele normale mensen in een abnormale omgeving. Je instincten willen namelijk zoet en de industrie speelt hier gretig op in. Máár we kunnen wel meer grip krijgen op onze suikerinname. Vooral door bewustwording te creëren, kennis op te doen en je niet te laten verleiden door je oerbrein.
Zoete voorkeur
In de tijd van onze voorouders, de jagers- en verzamelaars, speelde suiker totaal geen rol. Onze stofwisseling is heel geschikt om te functioneren en te overleven zonder suikers. Toch hadden we toen al een voorkeur voor zoet. Diverse soorten fruit en honing waren de enige producten die te vinden waren in de natuur. En ook alleen maar seizoensgebonden. Het is nu heel het jaar door zomer in de Nederlandse supermarkten (‘helaas’ niet buiten).
De voorkeur voor zoet was in die tijd geen overbodige luxe. Voedsel was schaars en het kostte dagelijks veel energie om voldoende voedsel te vinden. Dus als zoet voedsel voorhanden was, dan was de keuze snel gemaakt. In die tijd was het fijn dat je ook calorieën kon opslaan, bijvoorbeeld in de vorm van vetweefsel rond je middel, zodat je voldoende reserve hebt voor barre tijden wanneer er weken waren dat er minder voedsel op je pad kwam. In deze tijd waarin we leven is dat echter minder handig…
Oerbrein
Bij dit proces speelt ons oerbrein een grote rol. Het oerbrein is het oudste gedeelte van ons brein en deze is vooral gevoelig voor suiker- en vetrijk voedsel. Daarnaast ook voor zout. Als de jager-verzamelaar iets at dat rijk was aan deze drie stoffen dan werd dat flink beloond in onze hersenen door het vrijlaten van het stofje dopamine. Dat geeft een plezierig en voldaan gevoel zorgt ervoor dat je het dopamineopwekkende gedrag wilt herhalen.
Suikerklontjes
Een volwassen Nederlander eet dagelijks gemiddeld 110 gram aan suiker. In totaal zijn dit 28 suikerklontjes per dag en meer dan 10.000 suikerklontjes (40 kilogram) per jaar. De gemiddelde inname bij kinderen is om te huilen. Volgens recent onderzoek hebben kinderen tussen de leeftijd van 4 tot 8 jaar op 9 juli al de geadviseerde maximum hoeveelheid suiker binnen gekregen voor een heel jaar. Zo eten zij gemiddeld 31 kilogram suiker per persoon per jaar.
De suikerdip
Tijd voor bewustwording dus, zodat we ons niet continue laten verleiden door ons oerbrein. Want waarom kunnen we die suikers beter laten staan? We hebben het eerder al eens benoemd; suikers zorgen voor een snelle stijging van je bloedsuikerspiegel en daarna dus weer een dip in je energieniveau, het tast de kwaliteit van het gebit aan en zorgt voor overgewicht. Daarnaast zijn suikers dé voedingsstof voor kankercellen, verstoren ze onze darmflora en werken ze ontstekingen in de hand. Suikers laten staan zorgt dus voor een beter energieniveau, een blije tandarts, een betere darmflora en wellicht wat gewichtsverlies.
Praktische tip:
Let bij het kopen van producten op de ingrediënten die op de verpakking staan (niet op de voedingswaarde). Als er bij de ingrediënten (een schuilnaam van) suiker staat, dan is het product niet geschikt. Blijf ook ver weg van de zoetstoffen (hierover deze maand meer).
Voorbeeld ontbijtkoek
Laten we iets dieper ingaan op het product ontbijtkoek. Daar staat op de achterkant van de verpakking het volgende:
“Ingrediënten: Glucose-fructosestroop, ROGGEbloem 38%, specerijen, shea olie, rijsmiddelen (natriumwaterstofcarbonaat, dinatriumdifosfaat), natuurlijk aroma. Kan sporen bevatten van: MELK”
Glucose-fructosestroop is een schuilnaam voor suiker. Dit product dus graag laten staan. Ook staat er op de achterkant van de verpakking de voedingswaarden per 100 gram, met onder andere de energie, vetten etc. Hier hoef je niet naar te kijken, dat scheelt weer.
Op 4 juni volgt een bericht waarbij we verder in gaan op het lezen van verpakkingen, inclusief een lijstje met schuilnamen van suiker. Stay tuned!
Bron: De Voedingsacademie
